Geroosterde TUONO Amandelen
(€ 14,22 Per Kg)
Vooral intense en beslissende smaak.
Transparantie en betrouwbaarheid - Versleutelde informatie (SSL-certificaat)
Snelle verzending met levering in 1-4 werkdagen.
24/7
De Italiaanse amandelen van Luscioux komen uit de meest geschikte gebieden van Italië (Puglia en Sicilië); het kenmerk van amandelen uit Zuid-Italië ligt in hun bijzonder intense en beslissende smaak.
Het roosteren geeft deze amandelen een rijkere en intensere smaak. Ze worden gekenmerkt door een delicate en romige smaak, die perfect past bij de knapperigheid van het roosteren.
Vacuüm verpakt om te zorgen voor behoud op het juiste punt zonder geur en aroma te verliezen.
Gegevensblad
- Product
- Amandelen
Specifieke referenties
- ean13
- 8054134419063
Voedingswaarden
Ingrediënten | Amandelen. Kan sporen bevatten van PINDA'S en andere NOTEN. |
Wijze van conservering | Op een koude en droge plaats bewaren. |
Voedingswaarde declaratie | gemiddelde waarden per 100 g: |
Stroom | 2498kJ / 597kcal |
Vetten | 52,8 g |
waarvan verzadigde vetzuren | 4 gr |
Koolhydraten | 19,3 gr |
van welke suikers | 4,9 g |
Vezels | 11,8 g |
Eiwit | 22,09 gr |
Zout | 0 gr |
Fosfor | 448 mg (64% NRV*) |
Koper | 1,1 mg (110% NRV*) |
Vitamine E | 24 mg (200% NRV*) |
Bron | Analyse van Euro-bedrijven |
Routebeschrijving | Het gegeven advies KAN OP GEEN ENKELE MANIER WORDEN BESCHOUWD ALS MEDISCHE/VOORSCHRIFTELIJKE WAARDE. De verstrekte informatie is alleen voor informatieve en informatieve doeleinden en is daarom op geen enkele manier bedoeld om medisch advies te vervangen. In aanwezigheid van pathologieën moet u altijd uw arts raadplegen. |
Oorsprong | Italië |
Voedingsstoffen | Fosfor, Koper, Vitamine E |
Vnr | *Voedingsreferentiewaarde |
Etiket en verpakking | De afbeeldingen zijn ter illustratie opgenomen, het product kan wijzigingen ondergaan op basis van beschikbaarheid van voorraad en het geselecteerde gewicht. |
Product | Amandelen |
Nieuwsgierigheid
De amandelboom (Prunus dulcis) is een zeer langlevende plant van de Rosaceae-familie, die tot 5-10 m hoog kan worden, inheems in Zuidwest-Azië. De bloemen zijn wit of lichtroze, bestaan uit 5 bloembladen en bloeien over het algemeen in het vroege voorjaar en, als het klimaat mild is, zelfs eind februari. De vrucht is een steenvrucht die is verdeeld in een vlezige exocarp, schil genaamd, die groen van kleur is; en houtachtig endocarpium (schaal), waarbinnen het het zaad of de amandel bevat. Het zaad is bedekt met een tegument genaamd perisperm, dat in kleur varieert van bruin tot oker, zeer hechtend als het volledig rijp is.N/1N/17
Er zijn twee soorten amandelen: zoete en bittere . Bittere amandelen, waarvan het gebruik via de voeding is verminderd, bevatten amygdaline, een cyanogene glucoside, d.w.z. in staat waterstofcyanide af te geven, daarom giftig. Hoe bitterder de amandelen, hoe giftiger ze zijn. In minimale doses worden ze echter veel gebruikt in bereidingen zoals amaretti, waaraan ze een bijzondere en onmiskenbare smaak geven.
De bloei vindt over het algemeen plaats in het vroege voorjaar en kan, als het klimaat mild is, vanaf eind februari worden vervroegd.
De amandel heeft een laag gehalte aan purinelichamen en natriumchloride: daarom is het een aanbevolen voedsel voor diabetici en voor mensen die lijden aan een nieraandoening, terwijl het niet voor ouderen is, omdat het een acidogeen voedsel is.
Zoete amandelolie wordt gebruikt voor de bereiding van zalven, emulsies, smeersels en medicinale zepen en wordt ook veel gebruikt in de parfumerie en cosmetica.
Het vitamine E -gehalte van deze vrucht is uitzonderlijk: elke 100 g gepelde amandelen leveren vitamine E gelijk aan 198% van de voedingsreferentiewaarde, terwijl de waarde voor gepelde amandelen oploopt tot 203%. Vitamine E is een antioxidant, wiens functie het is om cellen te beschermen tegen oxidatieve schade. Het lipidegedeelte van de amandelen wordt gebruikt in de vorm van olie die wordt gebruikt als verzachtend middel voor de droge en gevoelige huid. De olie gewonnen uit zoete amandelen is zeer eudermisch, d.w.z. het verbetert de voeding van huidweefsels, en niet-comedogeen, d.w.z. het verergert of veroorzaakt geen acne. Het wordt gemakkelijk door de huid opgenomen en is rijk aan vitamine E en mineralen. Het kan worden gebruikt als massageolie en op smaak worden gebracht met essentiële oliën om de huid te parfumeren.
Een ander overheersend kenmerk van de amandel is de hoge lipidenkwaliteit. In feite bevatten amandelen veel vetten, waarvan de meeste enkelvoudig onverzadigd zijn en daarom worden gedefinieerd als "goed"; deze eigenschap maakt amandelen gunstig voor het cardiovasculaire systeem. Goede vetten hebben het vermogen om het slechte cholesterol (LDL) te verlagen en het goede cholesterol (HDL) te verhogen.
De amandel is opgenomen in de lijst van voedselallergenen (Bijlage 2 sectie III Wetsbesluit 109/1992 en latere wijzigingen).
bronnen:
Notenpapier "Amandel" 1/2008
Geschiedenis
De oorsprong van de amandelboom ligt ongetwijfeld in Centraal-Azië, want er zijn talloze wilde soorten in alle bergachtige gebieden, van Tien-Shan tot Azerbeidzjan, Turkestan, Afghanistan en Iran. Gedomesticeerde amandelbomen verschijnen in het eerste deel van de bronstijd (3000-2000 voor Christus). Een archeologisch voorbeeld van amandelen zijn de vruchten gevonden in het graf van Toetanchamon in Egypte (ongeveer 1325 voor Christus), waarschijnlijk geïmporteerd uit de Levant. De Romeinen kenden de amandel met de naam "Griekse noot" en het werd al genoemd door Vergilius, Horatius en Columella in hun manuscripten. De amandelboom wordt vermeld in het "farmacologische receptenboek" van Scribonio Largo en in de werken van Plinius uit de 1e eeuw na Christus. De geografische verspreiding van de plant was te danken aan de Romeinen die de amandelboom naar de voet van de Alpen brachten en voorbij. De eigenschappen ervan, al bekend of intuïtief door Hippocrates, werden erkend door de Arabieren en door hen verspreid in de Middeleeuwen in alle landen van het Middellandse-Zeebekken, in alle officiële farmacopeeën en nog meer in de populaire geneeskunde. In Noord-Amerika dateert de introductie van de amandelboom uit de 16e eeuw, terwijl in Chili de plant in de tweede helft van de 17e eeuw opdook.
In Italië is de teelt tegenwoordig vooral wijdverspreid in de zuidelijke regio's en met name in Apulië en Sicilië, hoewel sommige teelten ook aanwezig zijn in andere regio's zoals Sardinië, Abruzzo, Calabrië, Basilicata en Campanië, maar met weinig commercieel belang. Tegenwoordig is Californië de grootste producent van amandelen ter wereld, gevolgd door Spanje en Italië. De volgende tabel geeft een overzicht van de producties van de belangrijkste producerende landen, rekening houdend met de oogsten van de laatste twee jaar.
In veel culturen wordt met eerbiedige eerbied naar de amandelboom verwezen. In het Hebreeuws betekent de naam "geagiteerd", "geschud", "hardwerkend" of "waakzaam", aangezien het in Israël, waar het sterk ontwikkeld is, een van de eerste bomen is die begin februari bloeit, samenvallend met de Tu BiShvat , een feestdag die ook wel bekend staat als het nieuwe jaar van de bomen. Het wordt ook tien keer genoemd in de Bijbel, te beginnen met Genesis 43:11, waar het wordt beschreven als "een van de beste vruchten". In de heidense traditie is de teelt van amandelen terug te voeren op de legende van de mooie Fillide, prinses van Thracië die verliefd is op Acamante. Hij volgde de Achaeërs in de Trojaanse oorlog en toen na 10 jaar oorlog de overlevenden terugkeerden naar hun steden, stierf Fillide van wanhoop omdat hij zijn Acamante niet zag terugkeren. De godin Athena, die medelijden had met deze tragedie, wilde de prinses in een prachtige amandelboom veranderen. Toen Acamante, die niet dood was, naar huis terugkeerde en hoorde van het lot van Fillide, omhelsde hij de amandelboom die beantwoordde door bloemen te laten barsten in plaats van bladeren van de kale takken.
bronnen:
Notenpapier "Amandel" 1/2008
en.wikipedia.org/wiki/Prunus_dulcis
Het gegeven advies KAN OP GEEN ENKELE MANIER WORDEN BESCHOUWD ALS MEDISCHE/VOORSCHRIFTELIJKE WAARDE. De verstrekte informatie is alleen voor informatieve en informatieve doeleinden en is daarom op geen enkele manier bedoeld om medisch advies te vervangen. In aanwezigheid van pathologieën moet u altijd uw arts raadplegen.
opslag
U kunt amandelen op een koele, droge plaats bewaren, uit de buurt van warmte- en vochtigheidsbronnen. Hier zijn 4 handige tips:
- De ideale conditie om de amandelen te bewaren is in een gekoelde omgeving . Amandelen kunnen ook tijdens het winterseizoen zonder problemen op kamertemperatuur worden bewaard gezien de lage temperaturen. Tijdens de zomer is het daarentegen raadzaam om het in de koelkast of op een zo koel mogelijke plaats te bewaren, aangezien de temperatuurstijging de kwaliteit van de producten kan bevorderen.
- De ideale container om amandelen in te bewaren is glas . Dankzij zijn samenstelling is het in feite ondoordringbaar voor chemische en gasvormige middelen en dankzij het uitstekende thermisch isolerende vermogen behoudt het de begintemperatuur langer dan andere materialen. Als het glas gekleurd is, des te beter: het gebruik van gekleurd glas verhindert het binnendringen van sommige golflengten van licht (inclusief ultraviolet licht) en daarom blijven sommige nutritionele en organoleptische kenmerken ongewijzigd.
- Het type sluiting van de container is ook belangrijk: een luchtdichte dop zorgt ervoor dat het voedsel wordt beschermd tegen overmatig contact met zuurstof, wat kan leiden tot vetoxidatie en wat essentieel kan zijn voor aerobe bacteriën.
- De omgeving moet altijd goed geventileerd zijn: door de kamers te ventileren, wordt de interne vochtigheid die uit het raam ontsnapt, onder controle gehouden, waardoor het juiste evenwicht wordt gegarandeerd, wat helpt om het ontstaan van schimmels te ontmoedigen.
No customer reviews for the moment.