Geroosterde Hazelnootkorrels 2 - 4 Mm

De hazelnoot (Corylus avellana) is een plant die behoort tot de zeer oude Betulaceae-familie, die in het wild leeft en vrucht draagt in heel Europa, vooral op de heuvels en berghellingen, langs paden en beekjes. In zijn natuurlijke staat krijgt de hazelaar een bossig uiterlijk, met een maximale hoogte van 5-6 m. De bladeren zijn ovaal-hartvormig met een getande rand, ongeveer 6-10 cm breed. De bloeiperiode voor de hazelaar is zeker "buiten het seizoen", aangezien deze midden in de winter plaatsvindt. De vrucht (de bekende hazelnoot) is gewikkeld in schutbladen waaruit deze bij rijpheid loskomt. Het wordt zowel in de voeding als in de kleurindustrie en in de parfumerie gebruikt.

De teelt vindt plaats in vier hoofdgebieden: een van de belangrijkste ligt aan de zuidkust van de Zwarte Zee, de tweede in Italië, de derde in Spanje en de vierde in het westelijke deel van Noord-Amerika.

Hazelnoten worden over het algemeen gedroogd en licht geroosterd gegeten om het gemakkelijker te maken om de oppervlaktefilm te verwijderen en om de aroma's die ze bevatten verder te ontwikkelen.

De grote gebruikers van hazelnoten zijn de Zwitsers (2 kg/persoon per jaar), die ze gebruiken als ingrediënt voor chocolade.

Elk jaar wordt in Massaquano (NA) op 12 december, voor de vooravond van Saint Lucia, het traditionele en eeuwenoude gooien van hazelnoten gehouden vanaf het dak van de kerk, aangenomen als een symbool van de pupillen van de ogen, ter ere van de heilige patrones van het zicht.

Gewaardeerd door de Grieken en Romeinen om zijn voedzame vrucht, werd de hazelnoot beschouwd als een plant met heilzame of zelfs magische eigenschappen , zozeer zelfs dat hij vaak werd geassocieerd met mysterie en het bovennatuurlijke: in feite de toverstok van de goden, degene die werd gebruikt om ondergronds water te vinden, was die voor het identificeren van aders van edele metalen en voor het ontdekken van verborgen schatten gemaakt van hazelnoothout. In Noord-Europa geloofde men dat de kern beschermd was tegen bliksem en heksen. Hazelnoten werden door de Chinezen beschouwd als een van de 5 heilige voedingsmiddelen die door God aan de mens werden gegeven en werden door de Griekse arts Dioscorides aangeduid als een remedie tegen de beten van giftige dieren en om ongedierte, aanhoudende hoest en urineweginfectie te genezen; bij huwelijksceremonies waren ze het symbool van vruchtbaarheid. Virgil herinnert zich dat de hazelaar meer geëerd werd dan de wijnstok, mirte en zelfs de laurier; het werd door de Romeinen beschouwd als een symbool van vrede en verzoening.

De hazelnoot is rijk aan onverzadigde vetten , vezels, mineralen, vitamines en fytonutriënten. Om deze reden wordt de regelmatige consumptie ervan over het algemeen geassocieerd met een verlaging van de cholesterolconcentratie in het bloed en een verlaging van het cardiovasculaire risico. Dankzij het hoge gehalte aan vitamine E, de natuurlijke antioxidant bij uitstek, gaat regelmatige consumptie van hazelnoot de werking van vrije radicalen tegen, waardoor schoonheid en gezondheid behouden blijven.

Energiek, voedend en remineraliserend, de hazelnoot is perfect voor sportbeoefenaars, mensen die veel concentratie nodig hebben of zich gewoon fysiek en mentaal "down" voelen.

Ondanks de hoge calorie-inname zouden hazelnoten, indien ingenomen in de aanbevolen doseringen - ongeveer 15 gram per dag - geen gewichtstoename veroorzaken, aangezien ze veel vezels en eiwitten bevatten met een lage glycemische index, ze bevorderen het gevoel van verzadiging door de introductie van andere calorieën en leidt tot een toename van het energieverbruik. Bovendien zijn hazelnoten bijzonder opmerkelijk vanwege hun lipidenprofiel: ongeveer 40% van het vetgehalte van hazelnoten bestaat uit enkelvoudig onverzadigde vetzuren, met een hogere enkelvoudig onverzadigde/meervoudig onverzadigde verhouding in vergelijking met amandelen en walnoten. Deze enkelvoudig onverzadigde vetten helpen het LDL-cholesterol (het zogenaamde "slechte" cholesterol) op een laag niveau in de bloedbaan te houden, terwijl het HDL-cholesterol ("goede" cholesterol) wordt verhoogd.

In een studie uitgevoerd in Nieuw-Zeeland werd een steekproef genomen van licht hypercholesterolemische vrijwilligers, die hen vroegen gedurende 4 weken een hoeveelheid hazelnoten gelijk aan 30 g toe te voegen aan hun normale dieet. De resultaten toonden het positieve effect aan van de consumptie van hazelnoten op het lipoproteïneprofiel en op de concentraties van α-tocoferol1.

De hazelnoot is opgenomen in de lijst van voedselallergenen (bijlage 2 sectie III van Wetsbesluit 109/1992 en latere wijzigingen).

1 Tey SL, Bruin RC, Chisholm AW, Delahunty CM, Grijs AR, Williams-SM. Effecten van verschillende vormen van hazelnoten op bloedlipiden en α-tocoferolconcentraties bij personen met een licht hypercholesterolemie. European Journal of ClinicalNutrition [2011, 65(1):117-124]