Gepelde Pistache Herkomst USA kwaliteit A
(€ 31,60 Per Kg)
Transparantie en betrouwbaarheid - Versleutelde informatie (SSL-certificaat)
Snelle verzending met levering in 1-4 werkdagen.
24/7
De Californische gepelde pistache heeft verschillende variëteiten in vorm en kleur, de buitenkant is over het algemeen paarsachtig en het interieur geelgroen. Het heeft een laag vetpercentage dat een vezelige consistentie met een intense smaak bepaalt.
Gegevensblad
- Product
- Pistache
Specifieke referenties
- ean13
- 8054134418288
Voedingswaarden
Ingrediënten | PISTACHI'S. Kan sporen bevatten van PINDA'S en andere NOTEN. |
Wijze van conservering | Op een koude en droge plaats bewaren. |
Voedingswaarde declaratie | gemiddelde waarden per 100 g: |
Stroom | 2504 kJ / 605 kcal |
Vetten | 51g |
waarvan verzadigde vetzuren | 5,3 g |
Koolhydraten | 8,8 g |
van welke suikers | 6,0 gr |
Vezels | 9,5 g |
Eiwit | 23 gr |
Zout | 0,01 g |
Fosfor | 464 mg (66% NRV*) |
Koper | 0,71 mg (71% NRV*) |
Vitamine B6 | 0,99 mg (71% NRV*) |
Routebeschrijving | Het gegeven advies KAN OP GEEN ENKELE MANIER WORDEN BESCHOUWD ALS MEDISCHE/VOORSCHRIFTELIJKE WAARDE. De verstrekte informatie is alleen voor informatieve en informatieve doeleinden en is daarom op geen enkele manier bedoeld om medisch advies te vervangen. In aanwezigheid van pathologieën moet u altijd uw arts raadplegen. |
Oorsprong | Californië |
Voedingsstoffen | Fosfor, Koper, Vitamine B6 |
Vnr | *Voedingsreferentiewaarde |
Etiket en verpakking | De afbeeldingen zijn ter illustratie opgenomen, het product kan wijzigingen ondergaan op basis van beschikbaarheid van voorraad en het geselecteerde gewicht. |
Product | Pistaches |
Nieuwsgierigheid
De pistache (Pistacia vera) is een boom uit de Anacardiaceae-familie, met een gemiddelde hoogte van zo'n 4-5 meter, maar die zelfs hoger kan worden dan 8-10 meter en een leeftijd van 300 jaar kan bereiken. Pistache groeit in gebieden waar de winters koel zijn en de zomers lang en heet. Hij bloeit in april-mei en heeft vrouwelijke en mannelijke bloemblaadjes op verschillende planten. De vrucht is een steenvrucht met een ovaal endocarpium met een dunne en harde schaal, die het zaad bevat dat gewoonlijk "pistache" wordt genoemd, dat heldergroen is onder een paarse schil. De oogst vindt plaats van eind augustus tot oktober. De plant draagt om de twee jaar vruchten en daarom worden de plantages op verschillende tijdstippen en plaatsen aangelegd om elk jaar een ongeveer constante oogst te kunnen hebben.
Pistachenoten worden zowel gepeld als gepeld gebruikt, vaak geroosterd en gezouten, zelfs in zoetwaren. om ijsjes, crèmes, drankjes te bereiden; en voor de productie van gezouten vlees (bijvoorbeeld mortadella Bologna) of als kruiderij voor eerste en tweede gangen.
De pistache levert een olie die wordt gebruikt in gebak, zoetwaren en in cosmetica vanwege zijn verzachtende eigenschappen. In de populaire geneeskunde is de gewoonte om de infusie van de schors als opfriscursus te gebruiken wijdverbreid, vooral in de gebieden van Sicilië waar de pistache wordt verbouwd. Volgens de legende werd pistache gekweekt door koning Nabocodonosor in de hangende tuinen van Babylon voor zijn vrouw Amytis. In de eerste eeuw na Christus introduceerde keizer Vitellius pistachenoten in Rome. Marcus Gavius Apicius neemt pistache op in zijn klassieke receptenboek van de vroeg-Romeinse keuken.
Pistache is een bevredigende snack , zeer voedzaam, rijk aan vezels en vitamines. Een typische portie komt overeen met ongeveer 30 gram gepelde pistache, gelijk aan ongeveer 160 calorieën. Afhankelijk van de grootte van de pistachenoten komt dit overeen met ongeveer 30-40 zaden, wat een bevredigend tussendoortje is met een hoog en langdurig verzadigingsgevoel dankzij het hoge gehalte aan eiwitten, vetten en voedingsvezels. Behalve dat het erg lekker is, is het de meest voedzame nootsoort omdat het acht belangrijke stoffen bevat: thiamine, vitamine B6, koper, mangaan, kalium, vezels, fosfor en magnesium, naast de grootste hoeveelheden polyfenolische antioxidanten. Hoewel de functie van antioxidanten nog niet volledig bekend is, onderstreept het tot nu toe uitgevoerde onderzoek de voordelen van een gezond dieet met voedingsmiddelen die antioxidanten bevatten.
Bronnen
Notenpapier "De pistache" 1/2009
Notenpapier "Amerikaanse pistachenoten" 1/2011
Geschiedenis
Het woord "pistache" is afgeleid van de Arabische term fustaq en van de Perzische pesteh: beide namen zijn onomatopee en herinneren aan het geluid dat wordt geproduceerd door de schaal die opengaat wanneer deze volledig rijp is. De oorsprong van het geslacht Pistacia is terug te voeren tot het Tertiaire tijdperk, dankzij de ontdekking van fossiele resten gevonden op het eiland Madeira. Andere archeologische vondsten hebben aangetoond dat de pistache al sinds 7000 voor Christus in Turkije als voedsel werd gebruikt. De verspreiding van de verschillende soorten in verschillende gebieden is vastgesteld, maar door het onderzoek te beperken tot Pistacia vera, zou het inheems zijn in Syrië of in een veel groter gebied, waaronder ook Klein-Azië, Palestina en Turkmenistan. Volgens de legende werd pistache gekweekt door koning Nabochadnezar in de hangende tuinen van Babylon voor zijn vrouw Amytis. Pistacheteelt is erg oud; in feite wordt er in de Bijbel naar verwezen als er wordt gezegd dat Jacob verschillende soorten fruit stuurde als eerbetoon aan Farao, waaronder pistachenoten (Genesis 43:11).
Pistache was bij de Assyriërs , Perzen en Grieken bekend als medicinale drug. De cultuur ontwikkelde zich in West-Azië, waar het werd gevonden door Alexander de Grote in de 3e eeuw voor Christus; de pistache werd vervolgens in 30 na Christus naar Rome gebracht door Lucio Vitellio, gouverneur-generaal van Syrië, en later door Pompeo Crassus naar Spanje verspreid. Marcus Gavius Apicius neemt pistache op in zijn klassieke receptenboek van de vroeg-Romeinse keuken. De verspreiding van de pistache omvat geleidelijk China, Kaukasisch Rusland en ongeveer een eeuw lang de Verenigde Staten van Amerika, waar de plant werd geïntroduceerd door het "Office of Foreign Seeds and Plants Introduction". Hoewel in Italië de pistache vanaf het begin in verschillende recepten werd gebruikt, werd hij ten noorden van de Alpen vooral gezien als een duur ingrediënt voor gebak. Pas na de Tweede Wereldoorlog veranderde het imago van de pistache geleidelijk aan als populaire snack. In de Verenigde Staten waren ze meestal rood gekleurd om onvolkomenheden te maskeren en de aandacht van de consument te trekken: "een dozijn voor vijf cent" werd al snel een bekende slogan.
'S Werelds grootste pistacheproducent is Iran met een gemiddelde jaarlijkse productie van meer dan 230.000 ton, gevolgd door de Verenigde Staten met ongeveer 110.000 ton, daarna door Turkije, China, Syrië, Griekenland, Italië, Afghanistan, Pakistan en India. In Iran worden de meeste pistachenoten verbouwd in de provincies Rafsanjan en Kerman. Iran dekt ongeveer 54% van de totale wereldproductie en heeft zijn grootste markt in West-Europa. De Iraanse pistache, voornamelijk geïmporteerd in de ronde variant, wordt zeer gewaardeerd dankzij zijn uitstekende kwaliteit en smaak. Californië, waarvan de productie ongeveer 22% van het wereldaandeel beslaat, produceert een pistache met substantieel andere kenmerken dan de Iraanse, met een lichtere schaal zonder vlekken, maar veel minder smakelijk. De Amerikaanse pistache wordt voornamelijk geconsumeerd op de binnenlandse markt, in het Verre Oosten en in Oost-Europa.
Het derde producerende land, Turkije , heeft met ongeveer 78.000 ton en een marktaandeel van 14% een ras dat sterk lijkt op het Iraanse lange, middelkleine formaat en van uitstekende kwaliteit, met een zeer aangename smaak. Syrië produceert ongeveer 29.000 ton uitstekende pistache, maar wordt bijna uitsluitend geconsumeerd op de interne markt, waar het product vers wordt verkocht en waar het wordt gebruikt voor de productie van olie. De eigenaardigheid van Syrië is dat het een zeer gesloten markt heeft en wordt beschermd door een invoerrecht van 50%, wat de binnenkomst van het product uit het buitenland effectief verhindert. De Griekse productie is ongeveer 9.000 ton per jaar, lager dan de binnenlandse consumptie, waardoor het in wezen een importerend land is.
Bronnen
Notenpapier "De pistache" 1/2009
Notenpapier "Amerikaanse pistachenoten" 1/2011
opslag
Gepelde pistachenoten kun je bewaren zonder toegevoegd zout op koele, droge plaatsen, uit de buurt van warmte- en vochtigheidsbronnen. Hier zijn 4 handige tips:
- De ideale staat voor het bewaren van natuurlijk gepelde pistachenoten is binnen gekoelde omgeving . Ook gepelde pistachenoten kunnen in de winter zonder problemen bij kamertemperatuur worden bewaard gezien de lage temperaturen. Tijdens de zomer is het daarentegen raadzaam om het in de koelkast of op een zo koel mogelijke plaats te bewaren, aangezien de temperatuurstijging de bederf van de producten kan bevorderen.
- De ideale container om natuurlijk gepelde pistachenoten in op te slaan is de glas . Dankzij zijn samenstelling is het in feite ondoordringbaar voor chemische en gasvormige middelen en dankzij het uitstekende thermisch isolerende vermogen behoudt het de begintemperatuur langer dan andere materialen. Als het glas gekleurd is, des te beter: het gebruik van gekleurd glas verhindert het binnendringen van sommige golflengten van licht (inclusief ultraviolet licht) en daarom blijven sommige nutritionele en organoleptische kenmerken ongewijzigd.
- Ook het type containersluiting is van belang: hermetische dop zorgt ervoor dat het voedsel wordt beschermd tegen overmatig contact met zuurstof, wat kan leiden tot vetoxidatie en wat essentieel kan zijn voor aërobe bacteriën.
- De omgeving het is altijd goed dat het is goed geventileerd : door de kamers te ventileren, wordt de interne vochtigheid die uit het raam ontsnapt, onder controle gehouden, waardoor het juiste evenwicht wordt gegarandeerd, wat helpt om het ontstaan van schimmels te ontmoedigen.
Aanbevolen doseringen
30 g gepelde pistachenoten zorgen voor:
- 21% van de voedingsreferentiewaarde van vitamine B6;
- 21% van de voedingsreferentiewaarde van Koper;
- 20% van de voedingsreferentiewaarde Fosfor.
Individuele behoeften variëren afhankelijk van leeftijd, geslacht, gewicht en fysieke activiteit. Een gevarieerde en evenwichtige voeding en een gezonde levensstijl vormen de basis van uw welzijn.
Aanbevolen doseringen
30 g gepelde pistachenoten zorgen voor:
- 21% van de voedingsreferentiewaarde van vitamine B6;
- 21% van de voedingsreferentiewaarde van koper;
- 20% van de voedingsreferentiewaarde Fosfor.
Individuele behoeften variëren afhankelijk van leeftijd, geslacht, gewicht en fysieke activiteit. Een gevarieerde en evenwichtige voeding en een gezonde levensstijl vormen de basis van uw welzijn.
Eigendom
100 g gepelde pistachenoten bevatten:
- Selenium (10 μg - 18% NRV)
- Zink (2,1 mg – 21% NRV) IJzer (3,4 mg – 24% NRV)
- Biotine (15 μg – 30% NRV)
- Magnesium (127 mg – 34% NRV)
- Vitamine K (31 μg – 41% NRV)
- Mangaan (0,85 mg - 43% NRV)
- Kalium (960 mg - 48% NRV)
- Fosfor (464 mg - 66% NRV)
- Vitamine B6 (0,99 mg - 71% NRV)
- Koper (0,71 mg - 71% NRV)
- Vitamine E (8,7 mg – 73% NRV)
- Eiwit (23g)
- Vezel (9,5 g)
- Onverzadigde vetzuren (44 g), enkelvoudig onverzadigd (29 g) en oliezuur (27 g).
Houd er rekening mee dat pistachenoten zijn opgenomen in de lijst met allergenen (bijlage 2 EU-verordening 1169/2011 en latere wijzigingen)
No customer reviews for the moment.