Pistache Meel

De pistache (Pistacia vera) is een boom uit de Anacardiaceae-familie, met een gemiddelde hoogte van zo'n 4-5 meter, maar die ook hoger kan worden dan 8-10 meter en een leeftijd van 300 jaar kan bereiken. Pistache groeit in gebieden waar de winters koel zijn en de zomers lang en heet. Hij bloeit in april-mei en heeft vrouwelijke en mannelijke bloemblaadjes op verschillende planten. De vrucht is een steenvrucht met een ovaal endocarpium met een dunne en harde schaal, die het zaad bevat dat gewoonlijk "pistache" wordt genoemd, dat heldergroen is onder een paarse schil. De oogst vindt plaats van eind augustus tot oktober. De plant draagt om de twee jaar vruchten en daarom worden de plantages op verschillende tijdstippen en plaatsen aangelegd om elk jaar een ongeveer constante oogst te kunnen hebben.

Pistachenoten worden zowel gepeld als gepeld gebruikt, vaak geroosterd en gezouten, zelfs in zoetwaren. om ijsjes, crèmes, drankjes te bereiden; en voor de productie van gezouten vlees (bijvoorbeeld mortadella Bologna) of als kruiderij voor eerste en tweede gangen.

De pistache levert een olie die wordt gebruikt in gebak , zoetwaren en in cosmetica vanwege zijn verzachtende eigenschappen. In de populaire geneeskunde is de gewoonte om de infusie van de schors als opfriscursus te gebruiken wijdverspreid, vooral in de gebieden van Sicilië waar de pistache wordt verbouwd. Volgens de legende werd pistache gekweekt door koning Nabocodonosor in de hangende tuinen van Babylon voor zijn vrouw Amytis. In de eerste eeuw na Christus introduceerde keizer Vitellius pistachenoten in Rome. Marcus Gavius Apicius neemt pistache op in zijn klassieke receptenboek van de vroeg-Romeinse keuken.

Pistache is een bevredigende snack , zeer voedzaam, rijk aan vezels en vitamines. Een typische portie komt overeen met ongeveer 30 gram gepelde pistache, gelijk aan ongeveer 160 calorieën. Afhankelijk van de grootte van de pistachenoten komt dit overeen met ongeveer 30-40 zaden, wat een bevredigend tussendoortje is met een hoog en langdurig verzadigingsgevoel dankzij het hoge gehalte aan eiwitten, vetten en voedingsvezels. Behalve dat het erg lekker is, is het de meest voedzame nootsoort omdat het acht belangrijke stoffen bevat: thiamine, vitamine B6, koper, mangaan, kalium, vezels, fosfor en magnesium, naast de grootste hoeveelheden polyfenolische antioxidanten. Hoewel de functie van antioxidanten nog niet volledig bekend is, onderstreept het tot nu toe uitgevoerde onderzoek de voordelen van een gezond dieet met voedingsmiddelen die antioxidanten bevatten.